A Place To Wash, A Place To Muse
Te Mooi Om Waar Te Zijn is een kunstproject langs de rivier de Dommel bij
Sint-Michielsgestel, georganiseerd door de Stichting Dommel in Beeld. Ons project is een onderzoek in meerdere richtingen. Het communiceert met beelden, dringt door tot in het weefsel van de gemeenschap, nodigt uit op de wasplaats.
Het beeld bestaat uit twee gebouwen. Aan het water staat de wasplaats. De stroom lokt, ze bepaalt de plaats van vestiging. Het water is levensnoodzakelijk, voor voedsel, voor reiniging. De wasplaats is een zeer oud gegeven, een sociale ontmoetingsplek waar praktische en rituele handelingen plaatsvinden, een vita activa. Een verzamelplaats, een vertelplek. Informatie wordt uitgewisseld, verhalen komen los, de wasplek als krant. Dit project heeft een duidelijk sociale dimensie. Elke week doen we de was voor een vereniging of groep inwoners van het dorp; van korfbalvereniging tot schuttersgilde, van de vuilnisophaaldienst tot de folkloristische dansgroep. Die was wordt te drogen gehangen aan de waslijnen langs de Dommel. Een beeld van gespannen draden met het kleurrijke wasgoed van verschillende doelgroepen; de geschakeerdheid van Sint Michielsgestel, leesbaar aan de waslijn. Als wij niet aanwezig zijn wordt alles in onze donkere kubus opgeslagen en sluit hij zich hermetisch. Alleen twee ronde ogen blijven je aanstaren. De deuren van de wasmachines lichten 's avonds op, een gezicht, een komisch pictogram in de nacht.
Mensen hebben behoefte om vanuit de drukte van de samenleving parkruimtes te creëren, plekken van luwte, stilte en diffuus licht. Aan de andere zijde van het looppad plaatsen we een lange corridor die aan één kant te betreden is, van binnen bekleed met dempend vilt. Zo ontstaat daadwerkelijk stilte. Van buiten bezien een sculptuur, een lang houten gebouw met in één lange gevel een verchroomde vijver op zijn kant, onbruikbaar als houder van water; nu ontvanger en weerkaatser van licht. Ertegenover in de andere lange wand zit een glazen lens, een kleine doorgang voor het licht dat zich bedachtzaam vasthecht aan de achterkant van de gestulpte vijvervorm.. Een sculptuur over ontvangen, traag toelaten en terugkaatsen. Vita contemplativa, een stille sluis voor de geest, dwars geplaatst op de stroom van de Dommel.