Zinthese
Haar knippen c.q haar snijden is een fysieke handeling. Het is voor kapper en klant een prettige, veelal emotionele handeling en ervaring. Het is een ritueel, het ondergaan van een lichamelijke verandering. Betreft het hier niet een vorm van afstaan door amputatie? Je geeft je over, schenkt je vertrouwen. Het haar wordt gesneden. Rituelen zijn existentieel. Essentieel is het onze rituelen te blijven zien en te onderkennen. Onze tijd wordt in steeds kortere periodes gemeten en beleefd. Haar knippen is een ritueel, een ervaring, een kortstondige beleving in deze koortsachtige tijd. Het ontspant, het verplaatst onze geest. Spanning wordt uit het haar geknipt. Het gevoel gestreeld.
Fascinerend is de opmerkelijke, zeldzame combinatie van de dagelijkse praktijk van het knippen, en beeldende kunst. Tot nu toe was het beleid van de kunstruimte altijd gefocust op kunst aan de muur, of unstwerken verdeelt over de ruimte. De werken bestonden, naast het knippen van haar. Van den Langenberg zoekt een opening. Hij weet als geen ander dat alleen hier de parasiet verbanden zichtbaar maakt. Een week lang alles mogen meebeleven op deze kappersvloer. Van luis in de pels tot ingewijde, van afstand naar (emotionele) dichtbij ervaring. De luciditeit ontstaat als grenzen vervagen door een gesensibiliseerd idee welke het visionaire surplus weet aan te spreken. Dat waren de gevoelens op dat moment.
In "Arti Capelli" kneed hij het beeld. Legt een organisch verband, intermedieert idee, plaats en vorm. Tussen de bezoeker en foto’s aan de wanden, foto’s met hun geprononceerde uitstraling worden transparante kleefwanden gemonteerd, al dan niet op subtiele wijze bekleed met het haar uit de kapsalon. Er ontstaat zo een gelaagd beeld dat zich vertakt binnen de ruimte. De intieme bedrijfsmatigheid en de oprukkende installatie vervlechten zich meer en meer. Omarming van zowel bezoeker als klant, kapster en kunstwerk worden zo tezelfdertijd object en subject. Steeds meer leidt het beeld, en de wijze van hoe om te gaan met de dingen, de bezoeker het beeld binnen. De situatie verhult en ontbloot, verleid door je als ingewijde te benaderen. Een organisch beeldwerk, een spinsel, een plakwand voor de kleinste deeltjes, haartjes en stof uit deze ruimte vallen zo op hun plek. Deze visuele ervaring, laat lichaam en geest elkaar bevragen.
Met dit project creëer ik een situatie, nog niet voltooid als ik de ruimte verlaat. Het werk maakt de kapster tot medium en de bezoeker incorporeert in het beeld. Allen zullen zij medeplichtig zijn. Het beeld culmineert waardoor de bezoeker door de rite tot ingewijde wordt.
Geen haar zal verloren gaan.
---
Zie ook:
Jeroen Chabot - Een kapsalon aan de rand van de sloot